Her işin bir sonu var;
Her cümlenin sonuna konur nokta.
Giriş ile başlar anlatım,
Gelişme ile açılır, aydınlanır,
Sonuç ile noktalanır.
Karanlık dünyama güneş gibi doğan,
Beni aydınlık yarınlara hazırlayan,
Kendisini öğrencilerine adayan,
Sensin benim canım öğretmenim.
Bize okumayı, yazmayı öğreten,
Kalbim kuş olur uçar,
Peteklerim dolar taşar,
Arılar aşk ile bal yapar,
Zikrine durduğum zaman.
Gök kubbe olur yakın,
ÇOK SEVDİĞİM İKİ ŞEY
Ben iki şeyi çok severim,
İkisi de masum,
İkisi de tazecik,
İkisi de körpecik,
Bayram geldi hoş geldi,
Her eve neşe geldi,
Tatil yerleri doldu taştı,
Bayram ruhu nerede kaldı.
Hep yorgunuz yorgunuz,
BAHAR
Toprağın altında bekledi tohum,
Baharla birlikte cana can geldi,
Bir iken bin biri ekledi tohum,
Solarken vücudum yüze kan geldi.
Hazine arayan insan,
Hazineyi bulamazsan,
Doğru yola varamazsan,
Ağla gözlerim sen ağla.
Hazine dediğin ne ki,
Haramdır kendi nefsin,
Ey Müslüman kurban kes.
İbrahim peygamber kesmek istedi,
Kurban olarak oğlu İsmail peygamberi,
Tam teslim oldu oğlu İsmail,
İç dünyamda var bir arayış,
İsteklerde sürekli tırmanış,
Ölümü hiç düşünmeden,
Nefsim Dünya malına dalmış.
Sabahlara kadar eğlensem,
Kar yağınca kapanır yollar,
Heryeri beyaz bir örtü kaplar,
İnsanlar için çalışır dev araçlar,
Yolda kalmasın, kurtarılmalı insanlar.
Ya kuşlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!