Yıllar önce terk ettiğim evime geldim
Tüm eşyalar tanıdıktı yabancı kendim
Maziye dönüp baktım kaybolan bendim
Ben sana değil hayata küsmüşüm meğer
Baharı yaşadığım hatırımda yoktu
Kırk beşi devirdim bu saatlerde
Bir ışık aradım boş vaatlerde
Düş kurup gezindim saadetlerde
Böyle doğum günü kutlanır mı be
Yokluğun hep zehir kattı aşıma
Canlar yanar diri diri
Ahkâm keser it'in biri
Alkışlama her kibiri
Hayvanlığın lüzumu yok
Tecavüzü ak'ladılar
Son güneşim battı dünyama bu akşam
Karanlığa haps oldu yorgun bedenim
Körkütük sarhoş gibi devrildi yaşam
Alev alev közlere mahkum bedenim
Şu bahtsız kaderimi sardım kefene
Yalanlar üstüne bir dünya kurdun
Hor gördün aşkımı eğlenip durdun
Ben sana taparken sırtımdan vurdun
Ellerim yakanda mahşere kadar
Yüreğimi söküp aldın yerinden
Onu tanıdığımda çökmüştü ama öylesine heybetli biriydi
Yumruğunu sıkmaktan nasır tutmuş elleri bir kürek kadar iriydi
Hoşgörülüydü boş adam değildi lâkin herkesin gözünde deliydi
Kabri nurla dolsun mekânı cennet olsun uğurlar olsun Malik baba
Hiç kimsesi yoktu hayatta onu ayakta tutan eğri sopasıydı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!