Bu gece zamanın durduğu andı
Fırtınalar dan kaçışım
Sessiz bir liman arayışım
Belki de son çırpınışım
Son aldanışım.
Anlatmak şimdi imkânsız
Soytarısı ile şarlatanı girmiş kol kola.
Sermişler ağı artık kim düşerse attıkları tora
Külahı ters giyindirirler gariban kula
Üç Fidan değil,
Üç Koca yürek kıvılcım çaktı korku ormanında, Emperyalist softaların ocaklarında.
Giderken küçük bir tebessüm bıraktılar dudakların da.
Karanlıklar gün gelip aydınlığa döndüğünde, dillerden şarkılar düşmeyecek.
Denizler yine mavi, gökyüzü masmavi olduğunda.
M.inan
Şu zaman makinesi denilen İcadı yapsalar.
İlk gönüllü ben olurdum.
Götürsün beni Çocukluğuma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!