Gittiğinde acılarım kalemin ucunda kadı.
Bu kaçıncı öğün sancıydı bilmiyorum
Savurdu beni fırtınalar
Gözyaşlarının yağmur tanesi olup damlarken omzuma
Zehirledi beden mi
Kanım dondu canım yandı
Karşı balkonda ki dişi kumrunun huzur veren ötüşü,
Kulağıma kuş cıvıltılarını doldurmaya çalışıyordum,
Yeniden uyanan doğanını kollarında çiçek açan ağaçlar
O an sana bakarken
Yaktığım sigara ciğerimi…
Zeytin tanesi gözler
Ta yüreğimin başını yaktı…
Sessiziz kalıp izlemek lazım
Neme lazım şu üç günlük dünyada
Alem olmuş üç kâğıtçı, düzenbaz, şaklaban
Bunlarsızda çekilmez bu hayat babam
Ne takarsın ki her şeyi kafana
Kızma menfaati uğruna seni satana
Adı kadın, tarlada ki ırgat ın
Adı kadınsa, her yemin ettiğinde anam bacın avradım.
Adı kadın, sarhoş masanda ki mezen
Adı kadın, mutfağında ahçı, bulaşıkçı.önünde el pençe gezen
Adı kadın, sana göre eksik etek.
Adı kadın, ilk gördüğünde yakacaksın abayı.
Seni yazmak ne zormuş annem.
Gecenin karanlığına inat direnen gözlerim.
Seni yaz diye direten içimdeki ben
Son nefesime kadar kalbimin bir köşesindeki müstesna sen
Bu gece de yazmasam benden gidesin yok
Ellerim titredi yazamadım yine ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!