Mehmet İnan Şiirleri - Şair Mehmet İnan

Seni yazmak ne zormuş annem.
Gecenin karanlığına inat direnen gözlerim.
Seni yaz diye direten içimdeki ben
Son nefesime kadar kalbimin bir köşesindeki müstesna sen
Bu gece de yazmasam benden gidesin yok
Ellerim titredi yazamadım yine ben

Bir melodi ile uyanırdım sabahları
Ağaçlarda ki kuşlar solist,
Çaydaki akan su sesi orkestra,
Rüzgara da yaprak sesi
Oluverirdi çok sesli çocuk korosu

Önce birer birer çekip gittiler.
Gidenlerin ardından diğerleri de gitti.
Her giden biraz daha yalnızlığa itti.
Onları düşünürken bir baktım ki..
Koca ömür bitti.
M.INAN

O an anladım ki;

Biçareyiz ki biçare

Dimdik durmak geldi içimden

Sessiziz kalıp izlemek lazım
Neme lazım şu üç günlük dünyada
Alem olmuş üç kâğıtçı, düzenbaz, şaklaban
Bunlarsızda çekilmez bu hayat babam
Ne takarsın ki her şeyi kafana
Kızma menfaati uğruna seni satana

Karşı balkonda ki dişi kumrunun huzur veren ötüşü,

Kulağıma kuş cıvıltılarını doldurmaya çalışıyordum,

Yeniden uyanan doğanını kollarında çiçek açan ağaçlar

Ucunda ölüm olsa da

Doğruluk olsun yolun.

Zarfın'la gelsen de,

Medet ummadım,

Gittiğinde acılarım kalemin ucunda kadı.
Bu kaçıncı öğün sancıydı bilmiyorum
Savurdu beni fırtınalar
Gözyaşlarının yağmur tanesi olup damlarken omzuma
Zehirledi beden mi
Kanım dondu canım yandı

Susam zehir şerbet içer beklerim.

Susmasam da,

Dalıma saplanmaya hazır bekler hançerin.