Mehmet Hanifi Sarıyıldız Şiirleri - Şair ...

Batan güneşimi tuttun Maraşlı,
Geceyi gündüzle birleştirdin sen.
Bahar yeli gibi estin Maraşlı,
Uzakları, bize yaklaştırdın sen.

Ya yaşayacaktın ya hakça ölüm,

Şu üç buçuk günlük köhne dünyada,
Küsüp darılmanın ne alemi var?
Yıllar uçup gider işte art arda,
Küsüp darılmanın ne alemi var?

Teker teker düştü yola dostların,

Merdivene SÜLLÜM,kol altı BÖĞRÜM,
HORALI Sözlere ŞOR derler bizde,
Yufkaya sarılan peynire dürüm,
Yağlı çökeliğe LOR derler bizde.

Kıl keçiye DAVAR, oğlağa MECİK,

Göz bebeklerimde bitiverdin,
Her gün bir dalın yeşerdi içimde.
Olgun meyveler gibi tadına doyulmayan,
Her yanın ayrı biçimde.
Kuyruklu bir yıldız gibi,
Doğdun karanlığıma birden.

Yağmur gibi yağdın üstüme,
Tepeden tırnağa dek ıslağım.
Nice güneşler gördü sırtım,
Hala sırılsıklamım.

Hani kuru toprağa yağmur çiseler ya,

Neden, bulutlar kupkuru böyle?
Yağmurlar, kaf dağına mı yağdı?
Niye, deli dolu akmıyor dere;
Neden herkes el açıp yalvarmadı?

Efil, efil esen rüzgara,

Dağlar yol veriniz hasrete artık.
Sabrın duvarları, çatladı yine.
Gönül kapısını çoktan kapattık,
Anahtarı verdik dostun eline.

Yıllar, ağır bastı belim büküldü.

Gönül daldan dalakonup uçarken,
Yüreğime, kor ateşi koydun sen.
Karşıma bir çıktın aldın aklımı,
Ömür boyu can yoldaşım oldun sen.

Canım dedim can evimden vuruldum.

Sen hep hayatta kal güzelim.
Sağlığında, sağlığın için yazayım.
Sana ağlamak değil gülmek yakışır,
Gül biraz.

Eşarbı, türbanı at bir yana.

Doğruyu, güzeli bana öğrettin.
Seni, canım gibi seviyorum ben.
Anne, baba gibi sevgi gösterdin.
Seni, canım gibi seviyorum ben.

A’yı, B’yi, C’yi öğrettin,