Mehmet Gökçen Şiirleri - Şair Mehmet Gökçen

Ela gözlerini sevdiğim dilber,
Dağlara çıkıp da, gezemez oldum;
Bakışına şiir yazayım derken,
Hayâline daldım, yazamaz oldum.

Yazın sıcak yanıyorum,
Kışın soğuk donuyorum,
Her sözüne kanıyorum,
Söyle canım ne yapayım?

Bahar geldi çiçek açtı,

İşte gidiyorum ben gurbet ele,
Sen de buralarda kal eleminle.
Bakamam ben artık asla bir güle,
Sen hatıranı yar, yaz kaleminle,

Yanmaz oldu artık evde ocağım,

Yazmaz oldum artık aşkı sevdayı,
Boş yere yaşadım ben bu dünyayı,
Uyanıkken gördüm birçok rüyayı,
Hangisini desem? Bilemiyorum.

Yaşamak mı güzel, ölmek mi güzel?

Bir aşk yaşamıştım,
Güzel,
Kara, iri gözlerinde.
Bir aşk yaşamıştım,
İçimi ılıtan sözlerinde.
Ey yâr!

Çağlayarak geldim, burda duruldum,
Yoruldum a dostlar, artık yoruldum.
Ankara’da bir güzele vuruldum,
Yoruldum a dostlar, artık yoruldum.

Rüzgâr esti, yaprak gibi uçurdu.

Gelmesem,
Demeyip gelsem olmaz mı?
Koşarak gelsem ben sana,
İçin kıpırdayıp,
Yüzün gülmez mi?
Söyle bana baharım,

Gördüm ceylanları suyun içerken,
Sen de uzaklardan bak zeytin gözlüm.
Cennetin kızları buradan geçerken,
Saçına güller tak, tak zeytin gözlüm.

Çağlayan derede sesin şakıyor,

Uzaktasın, duyamam feryadını,
Aşka gelip şiir yapsam tadını,
Gökyüzüne mehtap ile yazsam adını,
Geceleyin bakıp gören olur, yanarım.

Ben Gökçen'im elimde sazım,

Gördün mü can, yar huzurda boynumuzu eğmeleri?
Hava sıcak deniz güzel, desem yârim yüzer misin?
Boncuk boncuk, inci inci, göğsündeki düğmeleri,
İster isem senden canım, benim için çözer misin?

Görünüşün ışığımdır, bu can senin aşığındır.