Hayvanları öldürmeyin,
Her gün kuşlar uçuşsunlar,
Kötülüğü güldürmeyin,
Her gün kuşlar uçuşsunlar.
İnan, onu çok çok sevdim;
Saçın leyli, yüzün Leylâ
Seni görmek, bir ödüldür.
Sen var isen, cennet dünya;
Dudakların pembe güldür.
Belin ince, kendin sülün,
İbrahim Tatlı’nın sesi çok tatlı,
Dostum bunu sanki bilmeyen mi var?
Çıkıyor sahneye bir beyaz atlı,
Onun için acep ölmeyen mi var?
İmparator derler, elbet öyledir.
Hasretin ateşi gönlüme düştü,
Bir kor gibi yaktı, kül etti beni.
Ancak bu acıyı Mecnun görmüştü,
O güzel gözlerin, kul etti beni.
Nice âşık yardan uzak kalmıştı,
Sen belki bir sabah, bana gelirsin,
Belki de kar yağar, yollar kapanır;
Bir gün olur belki, beni bulursun,
Bakarsın çığ düşer, beller tıkanır.
Kaderin böylesi olursa işte,
Yârim senden bir dileğim var,
Bir defa yüzüme, bak sevgi ile;
Üzme artık beni, gel, yanımda kal,
Bakayım boyuna ben övgü ile.
Acaba diyorum bir gün över mi?
Gönül verdim ben o yare,
Bağrım olmuş pâre pâre,
Yok mu bu derdime çare?
Çare bulan, beri gelsin.
Bilmiyorum nedir gerçek,
Ben seni gördüm de sevdim,
Hayal peşinde koşmadım.
Ben seni gördüm de sevdim,
Rüyalarla coşmadım.
Gözlerin gözlerime değdi,
Gönül vefasızsın, hem de sitemkâr,
Kalbime sırdaş ol, kadrin bileyim.
Olmazsan olmaz mı, bunca isyankâr?
Hoş görülü ol ki, ben de güleyim.
Cevrin kimedir, yâ, sitemin niye?
Bülbül oldum güzelim,
Yine kondum dallara,
Aşkınla mecnun oldum,
İşte düştüm yollara.
Kumsalda ben yürürüm,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!