Mehmet Göden Şiirleri - Şair Mehmet Göden

İçimde bir başka bir ben
Ben ağlarım o gülüyor.
Gönül sızı ağrır iken
Sızlanırım o bilmiyor

Dünya boştur seven için

Her çiçek veremez aynı kokuyu
Kimi güzel olur, kimisi değil.
Tabiat işlemez aynı dokuyu
Kimi yaba olur, kimisi değil.

Kimisi menekşe, kimisi nergiz

At beni, gardiyan at,
Ceza verin çekeyim!
Ha içerde ha dışarda!
Onsuzluğu neyleyim?
+
Düşmüşüm onarılmaz,

Gördüm ne maharet varmış ki serde
Düğün dernek olur durmaz akçaylı
Halayın bir ucu kuru derede
Oynar oynar durup inmez akçaylı.

Ara bir kerecik, sesin duyayım,
Muallaktayım! benimkisi dertmidir,
Hasretinden, bir bilinmez demdeyim!
Ördüğün şey, duvarmıdır setmidir.

Aşk beklermi,bizimkisi sözdemi?

Hiç kimseye takılmadan yaşayacağım
Ne al’ı al kabullenip,
Nede eğriye ses çıkaracağım,
Ve! Keyfim kaçmayacak,

Nedir şu kısa ömürde payıma düşen,

Dost bilip haini aldık içeri,
Kulun kula, hıyaneti bu imiş!
Etti edeceğini kırdı kalbi,
Sindirip yutmanın zoru,zor imiş!
*
Her kanat sahibi olmazmış melek!

Ellerim sımsıcak duyguların pençesinde
Kıvranıyor yüreğim Ateşlerde
Dilim ses vermez gül gülistan içinde
Bülbüle başka tadı,bana başka biçimde

Demişsinki sevmemişti! onca şeyler ortada

Telef etme dostluğu harcayıp atma!
Dar gün olur yine, muhtaç olursun,
Bir pire için yorganı yakma!
Gün gelir külüne muhtaç olursun.

Çöpü dik toprağa,Rabbim beslesin!

Geldimiki,şu gönüle taht kuran?
O! Dosttan selam, iyi bir haber,
Harmanmısın deli gönül, ayırdığın ne idi?
Kaldımıki mahsülün, tanen nerdedir?
*
Engin oldun! arada kendin kayboldun,