Anlatamadığım bir şey var içimde,
Ne kelime yeter, ne de gözyaşlarım
Adını bilmiyorum
Ama bir boşluk var,
Kalbimin tam ortasına yerleşen
Ruhuma dokundu gözler,
Gönlüme doldu bir coşku.
Sonsuz özlem, derin hüzün,
İçime düştü bir iz...
Nasıl bir duygudur içim eridi
kalemle yazılmaz,dile dökülmez
Gözümde büyüyen o bir dev idi
Hayalımden gitmez,Aklımdan çıkmaz
Adında zerafet,ne güzel uymuş
Birer güzel kuğu gibi geldiler
İnce,nazik çok kibar göründüler
Sekerek yavaş yanıma vardılar
Kalbimi tam ortasından yardılar.
Dağları sanki onlar yarattılar
Bir hava bir cilve bakış atılar
Eksikti göğe yükselen, dualarım
Taşımak zor oldu bu yükün ağırlığını
Kaldım kendimle, karanlık dehlizlerde
Geçmişimle geleceğim hesaplaşmakta.
Saf bir altın olacaktım ki
Karacadağ patlamiş volkanik dağ
Dedelerımızın koçeri dedikleri yer.
Diyarbakır,mardin urfa arası dizilen
Yüksek tepelerı,
Serin yaylaları, Akan soğuk sulları
İçinde kilimler dizilmiş kıl çadırları
Onu gördüğümden
Beri
Gökyüzü üstüme çökmüş
Yerde beni sıkıştırmış
hayirlımı,Şermı, bilmem
Çok ağır dolu yağıyor
Akşamüstü dür, karanlık basmak üzere
Acı bir hüzün çökmüş üstüme bugün
İçimde açılan yara çok derin
Karamsar ruh haliyle bakıyorum
Kalp paramparça olmuş esaretinden
Duyarsız mıydı, vurdumduymaz mıydı
Güzümde dünya güzeli
Bulunmaz onun benzeri
Gör yıl geçti görmeyeli
hayat karardı gözümde
Keşke Toprak olsaydım
Görmeseydım hiç bir şeyi
Başka canlı olsaydım
Duyarsız olsaydım her şeye karşı
Yansaydım Ateşte, cayır,cayır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!