Bazen hüzün yakışır insanın yüzüne
Dokunur yüreğinin en ücra yerine bir yalnızlık
Oysa her yenilgi bir zaferden ödünç alınmıştır
Çünkü kutlu sevdalardan sabrı devşirir
11 Haziran 2015, Aksaray
İspanya’da
Martos Dağı’na
Bu şehrin ışıklarıyla
Senin siluetini çizdiğimi
Bilinceye dek
Her bakışına bir şiir yazmaktan
Şairin yüreğini okşamak gibidir şiir kitaplarına dokunmak
Nedense şiirlerini okumak çok sonraları gelir
Okudukça senin olur şiirler
Senin mülkiyetinden bir parça
Belki de sana ait olan fakat başkasının duygusudur
Gelip de seni bulan bu sahiplenmeler
1
Demlenir mısralarım gönlümün gizeminde
Yontar beni şiirim
Ne kadar
Benzersem sana
O kadar “ben” olurum aslında
Sen eteğindekilerini birer birer dök hele bana!
Yüreğim, en kırılgan yerinden örselenirken.
Şimdi biraz acelen var galiba,
Nelerimi götürdün yanında bu gün
Kim bağladı gözlerimi gözünle
Her türkü kalbime dokunur benim
Lafı dolandırıp durma istersen
Eteklerini sürüye sürüye
Omzunun üstünden uzun uzun bakarak
Yasla başın sol omzuma
Gecenin bir yarısında
Yıldızlarla birlikte
Şarkımızı mırıldanalım yine
Sen, ben ve Girne..
Ve her bahar
Muhabbet kuşumu küstüren sensin
Gönlümü dünyaya küstürensin sen
Baharda hazanı estiren sensin
Aşka fırtınalar estirensin sen
Sazımın telini susturan sensin
Mahmut Taha’ya
Kitabın ortasından konuşmalarım
Sonra başladı
Kirli bakışlarıyla birbirini selamlayan
Münafık tebessümleri gördükten sonra
Yüreğim dinlemez beni nafile!
Bir de sen konuşsan “vazgeçsin” diye
Hem senden, hem sana dair her şeyden
“Vazgeçtim” deyince, neylerim ki ben!
Eylül 2005, Aksaray
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!