Mehmet Demirkapı Şiirleri - Şair Mehmet ...

Dalgaları dinliyorum rüzgârıyla
Vurmadan ayaklarıma
Gece karanlık türküler söylüyor içimde
Içimin ırmaklarını coşturdu dalgalar eyy

kaç kış zemheri ayazlar gördü dal ve gövde
bir bahar olurdu gelişin bilmedin
çiçek bile açardı tomurcuk tomurcuk
cılız dal yaprak yaprak sana bakardı
ayazda konardı bir minik serçe
yaz gibi ısınırdı gece,bilmedin ve gelmedin

bazen götürensin suya
su içmeye varmadan
"sus" dönüyor dünya,der gidensin
sende biriktim damla damla

bir anda kayboluyor sihrin

hey deli yanım
ne zaman bir yola düşsem
hiç bakmam ardıma kim gelir diye
kural bellidir her daim
kalan sağlar bizimdir
bu dağlar bizim

ben denizin en çılgın halini sevdim
ölümün bir adım ötesinde beklemesini
dalgaların haşince bakışını sevdim
sevince, sert kayaları eriten

ben en çılgın halini sevdim denizin

Martılar sana toz kondurmaz bilirim
Hep usulca gülümse
Sessiz naif ve içten

İçinin gülüşü hep yüzünde dursun
Dalgalar bir tebessümüne vurulsun

Bir kalp düşşeydi ellerinden yere
Ayaz geceler gibi üşürdü ay
Bakma bakma sakın hayallerime
Kalbim acıya düşmeden önce düştü ellerine

Geceye ay vurmuş...
Bir de sen vuruyorsun, akşam akşam...
Sordum hallice, sen de hayal var mı? Diye...

Suspus....

Acılar devşirdim ilk günden
Papatyalara bıraktım hepsini
Sebebsiz soldu birden
Bir tebessümüne vuruldu hepsi
Dağlarda çimenler,ağaçlar ve kuşlar çığlık çığlığa
Papatyalar papatyalar papatyalar

Ay yere düşünce
Gök de düşermiş
Şimdi sen yeryüzünde
Aysız bulutsuz kalan
Kim saracak gecelerini