Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ey karanlık
Ben bir tarihim
Binlerce adım
Öteden beri gelen
Bugünlere uzanan
Bir halkın ahvalıyım.

Köşe,bucak
Toprak kokulu
Lale,sümbül..
Nergis,menekşelim
Vadileririn yemyeşil
Ovalarından bereket fışkırıyor

Hey hey heyda hey,ey sömürü kork bizden!
Biz işçi-köylü,emekçi biz halkların gururu;
Biz Türkiye’li emekçiler,biz tekelin işçileri,
Korku,yılmak tanımayız zafer bizim olacak.

Biz işçi-köylü,emekçi şu meydanlar evimiz,

Çemê Erez xweş dikişe roj bi rojan,her şevan
Weke evîna nav dilan wek agirên nav êtûnan
Tava berbangan ê ewil dikeve tev dikeve nav
Çemê Erez serê siban dibiriqe,xweş tê xuyan

Li vê payîzê jî ez dîsa neçûm li bajara Qers’ê

Ben ne Deist ne Ateist
Ne Musevi ne İsevi
Ne İslam’ım ne Putperest
Ben eken, biçen insan
Üreten insanoğluyum

Parmaklarımın arasından
Ya bir taş dibine
Ya bir çalı altına
Yada bir çukurun içine
Süzülüp düşen tohum
Şimdi bana vakit leyli

Şu gerçekler hicran dolu bir destandr;
Yirminci asır oldu halen savaşlar var,
Yakıp yıkıyorlar sağı solu hoyratlar,
Medeniyet yok,insaf yok,sevgi kalmamış.

Şu dizeler,mısralar,satır satır feryat dolu,

Muğla’da acı haber geldi bize
Diyorlar:Şerzan vurulmuş yaralı!
Başucunda bir ölüm döne döne;
Omzuna,başına kurşunlar gelmiş.

Ben Şerzan’ımı yolladım okumaya,

Çarığını ite
İtini de kurda-kuşa, çakala
Kaptırdın mı hiç ulu orta?
Zemheri ya da Gücük'te,
Acımasızca ve zehir öfkesiyle
Uğradın mı benim gibi

Havîna min werê ba min, şitila min dem pir xweşe
Me şahîye, germahîye me gul, gulpik, gulîstane
Bi ser gulan û kulîlkan dengê bilbil, civîkane
Kew, kevok jî tev dimeşin axa me de Kurdîstan e

Tu reşika her çavê min, gul-sosina welatê min