Küskünüm ben felekle
Un eledim elekle
Gitti yarim gelmedi
Bekle Allahım bekle.
Unu aldım elime
İstanbul'da bu akşam
Sensizlik tavan yaptı
Bizim ayrılığımız
Beklenmeyen hesaptı.
Gezip durdum çaresiz
Rahmetli anamdan bir mektup aldım
Anlaşılan bana çok kızıyormuş
Okuyunca buruk acıya daldım
Dünyada anasız kalmak ne zormuş.
Oğlum gelsin mezarımın başına
Aşkın hamalıyım ben
Bütün acılar bende
Sırtlamış gidiyorum
Ana yolda en önde.
Taşıyorum çünkü o
Beş onsekiz treni
Sana doğru gelirken
İlk vagon ilk koltuğa
Oturuverdim hemen.
Sensizlik durağında
Dün akşam yine ben seni düşündüm
Gözümde canlandı bir eski fasıl
Oturup düşündüm her şey kördüğüm
Geçmişim nasıldı bu günüm nasıl?
Gönlümü dinlesem sevmekten bıkmam
Pardon siz kimsiniz ki?
Tanışıyor muyuz hem?
Ben böyle birisini
Tanımıyorum desem.
Sahi size kim derler?
Gecenin en güzel, en tatlı kızı,
Mutlaka mutlusun, yüzünden belli.
Sanırım yakışmış, sana kırmızı,
Yüzünden gülücük, eksilmemeli.
Sevinmek senin de, en doğal hakkın,
Henüz çok küçüksün sen yavrucuğum,
Acılar seni bulmasın,görmesin.
Mutlulukla dolu kal hep dünyanda,
Pembe düşlerini acı sarmasın.
Sakın uyanma bu güzel rüyadan,
Seni sevdim ister sev ister sevme
Sen hep benimsin,kabul etmesen de.
Sanma ki aşkımız çocuk oyunu
Mezarda görürüz aşkın sonunu.
Kutluyor, yaratıcılığınızın devamını diliyorum.
Sevgilerimle...