Ben Mehmet Akif! İstiklal şairiyim;
Münzevi değilim, ahkâm kesmem size.
Riyakâr olup tekkelere çökmedim.
Din tacirlerinden dinlemedim herze!
Zalimlere, utanmaz riyakârlara
Alttan almadım, hep okumuştum meydan!
Ve herzeler uydurup din satanlara
Tahammül etmedim, kovmuştum huzurdan!
Ben Mehmet Akif! İstiklal şairiyim;
Hep uzak kaldım hurafe uydurandan!
Hep Kur’an, akıl, adalet, bilim dedim.
Nebi’nin sözlerine baktım Kur’an’dan.
Az ya da çok okuduğum okullarda
Müspet bilim öğrenerek geçti ömrüm.
Kur’an’ın tefsiri bilimdir hayatta;
Bilimin gösterdiği yolda yürüdüm.
Ben Mehmet Akif! İstiklal şairiyim;
Bakın, değilim ben ilk mektepten mezun!
Zira yüksek yapmış bir müderris idim;
Ben de bir tekke kurup, oynardım oyun…
Söz, ilim bende; haşa yoktu noksanım(!)
Sakal bir yana, biliyordum akait.
Toplum nezdinde yüksekti itibarım;
İstesem milyonları yapardım mürit.
Yürüyerek yanıma gelen herkese
El öptürür, haşa olurdum bir vahit.
Ben dost olmuştum Ayyaş Neyzen Tevfik’le
Ama “şeyhlerle” olmadım, Allah şahit...
Çünkü aldığım ilim engeldi buna!
Tarih şahit, ödül almadım, ret ettim.
Düşmedim dinden geçinenler ardına;
Aksine onların önünde engeldim...
Bir çakma tarihçiden gördüm hakaret.
Ben muhatap olmam, “velet” demem ona...
Güzel tepkinize şükran duydum elbet.
O, ibret almaz, değmez din tüccarına!
Ben mecliste vekil olarak bulundum;
Yeterince tanırım Rıza Nur’u da…
Fikir ve inançta mesafeli durdum.
Bir de tarih denilmez bir hatırata…
İstiklal Harbi’nde bellidir adresim;
Durmadan yazdım, verdim büyük vaazlar.
Ve destekledim hareketi her daim.
Onlar da dedelerini anlatsınlar?
Halt edip batıya kaçanlara derim:
Mısır’a gitmemi hiç konuşmasınlar.
Ben gönüllü gidip alnım açık geldim!
Hem istismara gelmem, uğraşmasınlar!
Ben Avrupa’ya değil Mısır’a gittim!
Tutarlıyım! Tükürmem o suratlara!
Oysa Avrupa’ya dayanır köklerim!
Onlar yanaştılar sövdüğü Batı’ya!
Ben Milli Şair, Mehmet Akif Ersoy’um!
Kavim soranlara hep dedim: Türküm Türk!
Anam Türk, babam Arnavut; budur soyum!
Bunu söylerken anamdan yok tek bir yük!
Türk kime denir? Hele sorsunlar bana;
Türklük adil olmaktır! Budur tek yanıt!
Mazluma bir anıt, eşi yok dünyada!
Türklük kültürdür, istemem başka kanıt...
Pendik/27.12.2021
Kayıt Tarihi : 13.12.2024 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)