Mehmed Sarı Şiirleri - Şair Mehmed Sarı

yoksun!
gözlerimde harabeye dönmüş
kocaman bir ülke manzarası...
yoksun!
hıçkırklar kuşatır yüreğimi
yollarda anasız çocuk ağıtları...

Bekledim
Düş bitti yarılandı gece
Karardı aynada yaşamın
tüm güzelliklerinin sureti,
İçimde kanayan bir yaranın
durmadan deşilişi gibi bir sancı

yüreğimi hücre hücre
atom atom sundum insanlara
ama onlar oldukça bencildiler
kendi yüreklerinden bir parçacık
fedakarlık etmedikleri gibi
benimkini toptan ilhak ettiler...

Sen memleketimsin, memleketim sevgilim
Anadolusun aşıklar otağı
kızıl gülü, ak nergisi,
mor menekşesiyle,
Dudağımda kanayan yar öpücüğü gibi
açar nar çiçeklerince bahar sıcaklarında,

SEVGİLİM GÜNEŞİMDİR

Yaralı bir kuştu gönlüm
Yar ile buluştu gönlüm
Yurduna kavuştu gönlüm
Yurdum sevgilimdir benim

SEVGİLİMİN HASRETİYLE

Sevgilimin hasretiyle
Yana yana kavruldum ben
Keskin ayrılık yeliyle
Ülke ülke savruldum ben

SEVDANIN SON AKŞAMI
Bir bilsen nar çiçeğim
aşkın ateşiyle ben milyonlarca sene
volkanik dağlar gibi yanıp yanıp söndüm,
Demir atmıştı ömrüme gece
gözlerinden bir kıvılcım alırım diye

Uyan da bak
pencerenden dışarı
sana seranaddayım
gece yarısından sabah alacasına...
Şarkılarıma kuşlar devam edecek
sen o tatlı uykularından uyanınca

Biz yaşamı aşk anladık
aşkı başkaldırı,
Hep aynı anlamdaydı
sevda ile kavga,
Zaptolunmazdı hınç yürekte
durdurulamazdı damarda kan..!

Kurşun değil
sevda yarasıdır kanayan kalbimde
Bastırıp acısını bütün ayrılıkların içimde
gidiyorum dönüşsüz bir karanlığın tünelinden,
Ne yazık nafile geçip gitti günler ömür boyunca
Gönül dara düşüp çırpındı çaresizlikler içinde