Mehmed Sarı Şiirleri - Şair Mehmed Sarı

Sen bana yaşamın en acılı cezasını verdin
Koşturdun bir tılsımlı serap olup
kanata kanata ömrüm boyunca,
Sildin belleğimden ne varsa sensiz
Dünyamı kendine yeter eyledin...

Pembe-ak giysileri
sokaklar boyu süs armutlarının
yaşlı başımın saçları gibi,
ve bahçelerde çılgınlığı çiçeklerin,
Serimde isyandadır
dorukları dumanlı

Bir deli rüzgardır eser bağrımda
özgürlüğe sevdalı yüreklerden,
Çağlarım yüzyıllar var
akarım feryat figan kanlı sulardan,
Yağar bağrıma bombalar
hergün yeni bir harabedir dört yanım

Hiç bir etkinliğe gitmiyor elim
Düşünemiyorum hiç bir şeyi
Çakılıp kalmışım ortalıkta
Çakılıp kalmış düşüncelerim
Çakılıp kalmış duygularım
Yalnızca sen varsın gözlerimin aynasında

İlk aşkımın dışındaki
eşlerimi de
ilişkilerimi de
teker teker söküp attım
yüreğimden yeri geldikçe…
Hepsi de birer konuktu zaten,

........................
Uzak hasretler taşır yüreğime
gün batarken çırpınan kuşlar,
Dalga dalga döver bağrımı
acılar
ayrılıklar...

UMUT TAŞTA YEŞERECEK

Dal gündüz
karanlık basmıştır sokakları

Ömrümce hasretin çektim
Lokman bilmez sızı ile
Sevdanı türküye döktüm
Ayrılığın sazı ile

Kalbimi aşka düşürdüm

Onlarca hergele takılmıştı ardına
güzelliğinle kamçılıyordun
onların aç libidolarını,
Hepsinin derdi
aynı ve birdi
yağmalamaktı

SEVDANIN SON AKŞAMI
Bir bilsen nar çiçeğim
aşkın ateşiyle ben milyonlarca sene
volkanik dağlar gibi yanıp yanıp söndüm,
Demir atmıştı ömrüme gece
gözlerinden bir kıvılcım alırım diye