meğer iki kişilikmiş yaşadığım bu şehir,
sen gidince yalnız kalışımdan anladım
ve iki yüzlüymüş kaldırımlar,
sokaklar, evlerin önündeki ağaçlar;
bana sırtlarını dönünce bunu da anladım...
yine taktım koluma,
bu hayalet şehrin viranelerinde;
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta