Şu meçhul dünyada var olduğunu,
Bana hatırlattı o meçhul güzel.
Nice insanların kör olduğunu,
Sormadan anlattı o meçhul güzel.
Kader yazısında yokmuş hiç vacdan,
Her şeye rağmen sen insansın insan!
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



bu çok harika tıpkı beni anlatıyoooo
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta