Meçhul
Sancılı bir doğumu vardı ve yarım gülümsemesi kızıla çalan yüzünde yama
Ellerini ovuştururdu meçhule giden o grift ama anlamsız yolda
Bir lokomotifin sireniyle kalkardı göz kapakları sonsuz uykusundan
Ve dudaklarına kelimeler fırtınaların ardından düşerdi
Meçhul bir gerçeklik vardı sımsıkı tuttuğu çıkınında
Sessizce yakarırdı kızıl toprağa, kapkaranlık gecedeki ayaza ve kavurucu çöl akşamlarına
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta