Mazi ve Kadın Şiiri - Erdal Gişi

Kadınlar maziden beslenir âşık
Her dar geçidinde tüy yolar, çaput bağlar

Bakışlar bulanır
Kurtlar kirli havadan
Kadınlar zehrini maziden alır
Koynunda akrepler dirilir…

Günler maziye döndürmeye görsün…
Doğrular eğilir bükülür
Tebessüm ağaçları nasılda hüzün açar

Sen hüznü gülün dikeni diye tutarsın
Matlubun gül
Damlarsa kanın
Gülün hüznüdür…
Lakin isterse maziye kir diye işler kadın

Neden geç kalmıştın ki tam 18 ay önce
Neden öyle bakmıştın, neden güneş batmıştı
…
Maziden balkon süsü kopsa saksısı ile
...Başın yarılır
Öyle denk getirir ki kadın…

Kadınlar bu çukura asla yalnız da düşmez…
Kuyu sanılan gibi serin ve büyük değil
Düştükçe nefesi kısılan kadın
Kısıldıkça mazisi aydınlanır…

Vefayı, aşkı tek o an anlayabilir
Gözyaşları sadece o an içilebilir
İlginçtir…
Kadın, panzehirini gözünden verebilir

Ne ölenler dirilir Ne diriler bilirler
Kadının mazisinin Yazarı ifritdirler

Kadınlar iki şeyi sürekli zikreder
Yarın için Allah’ı
Dün için şeytanları
O sebeple yarın hep bir erkek bulacaklar
O sebeple maziyi hüzne boyayacaklar.

Afyon bitkisinin beyaz sakızı ne ki
Kadının mazisinden akan zehir felç eder
Bu ilginç bir oyundur…
Kadın nankör kediye
Erkek fareye döner

18,1,04