Haydi! Nevroz ateşlerinin savurduğu,
Kar tanelerini eritip dudağımızda,
Yırtalım, toprağın mahmurluğunu.
Filizlenelim, cemreler düşmeden,
Coşalım her renkten ve her çiçekten.
Irmak olalım, yol alalım Dicle ve Fıratın koynuna.
Bağlanalım yeniden mayıs güneşine, nevroz ateşine...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
