++ Maydanoz Şiiri - Kasım Kobakçı

Ortadan ikiye bölünce bahçeyi,
----bir taş duvar,
Patates kızartması yağdı,
----gökyüzündeki bulutlardan,
İlahi bir adalet bu dediler,
----bize açlığı layık gördüler,
Bir anıt diktirdiler sonra,
----halkın parasıyla ödediler,
Maydanozu gösteriyordu hep,
----çünkü artık pusulalar.
*
Örülünce üstlerine,
----kızgın birer demir parça,
İlan ettiler kendi minderlerini,
----dünyanın en bilge varlıkları,
Randevuyla görüş veriyorlar artık,
----eski dostlarına, arkadaşlarına,
Nutuklarında fakirlere,
----sabır tavsiye ettiler,
Söylendi işte halı,
----bu gidişata,
--------hiç hayra alamet
------------değil dedi bunlar.
*
Böldüler bir kuru ekmeği,
----nasırlaşmış ellerle,
Aynı mıdır bir sayının ağırlığıyla,
----bir melodinin rengi,
Dedi ki ipek kravatlı adam,
----kutsaldır çalışanın emeği,
Bindi en pahalı arabasına,
----kalabalığa gülümserken,
Erimeye başladı bütün saatler,
----herkes onları ararken.
*
Dalgalanınca bayraklar,
----yükselecek ruhlar,
Tüm gezegen bilsin,
----uzaylıyız, evet bizler,
Sürdüler yüzlerine yağı,
----bu mu doğruluk dersin,
Dümbeleğin ahengiyle,
----zurnaları çaldılar,
Miyavlayınca kediler,
----daha dünden ölmüşler.
*
Daha narindir kurtçuklar,
----şu böceklerden,
Kurtarsın bizi uzaylılar,
----daha delilerinden,
Faturanın en ağırı,
----geldi çattı bize,
Bir haller oldu millete,
----son dönemlerde,
Hep saçmalığa hepsi,
----tutuyorlar alkışı.