Unutulmuşluğun ve umursamazlığın zembereğinde ufalıyordum ellerimi…
Yine üşüdüm ve yine büzüldüm avare ettin edeli yorgun ellerimle ıslattığım gözlerimi gözlerinde,
Tazelendim sanki, yaşlandıkça …
Oysa sen ne denizsin ne gök ne de yüzü… maviye dair hiçbir geçmişin yoktu belliydi
Onlarsız yaşamak olmazdı
Ben ki denizin rengini başka bir yerde bilmek istemeyen sani
Geçmiş onlardı an da orada yaşanmalıydı
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




ÇOK ÜZEL BİR PAYLAŞIMDI.....YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN KIZILTAŞ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta