Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Mavi ve Siyah’ın ruhları ikizdi
Bembeyaz bulutlar arasında
Sen masmavi gökyüzü
Ben karanlıklar prensi
Simsiyah, acının kirli yüzü.
Tek bir ruh olsak da
Seninle ikimiz
Yetmez bu aşk,
Yetmez sevgimiz.. mavi ve siyah etkılı işlenmiş imkansızlık ve ayrılık.. .. kaleminiz diam olsun saygılar
Bu güzel şiiri okuduktan sonra uzunca bir zaman yorum yazmak,yazabilmek için bekledim.Tekrar tekrar okudum şiiri,yutkunamadım boğazım düğümlendi sanki.Tek kelimeyle mükemmel bir duygu akışı.Yüreğinize sağlık.
İki ayrı gövdenin,
Farklı dallarıydık.
Birleşemeden ayrıldık,
Birlikte olamazdık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta