Gecenin sessizligini minarelerden yükselen ve gökkubbede yankılanan ezan sesleri bozuyordu.
Ezan sesleri ki taa içine içine işliyor insanın... Huşu, huzur ve ardından
Yeni yeniden sessizlik....
Sonrasında kendini bulma kendinle hemhal olma...
Ezanlar bir gecenin daha bittiğinden haberdar ediyorlardı...
Evde yemek piştiğinde "kokusu gitmiştir" deyip komşuya bir kap yemek
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta