Gecenin sessizligini minarelerden yükselen ve gökkubbede yankılanan ezan sesleri bozuyordu.
Ezan sesleri ki taa içine içine işliyor insanın... Huşu, huzur ve ardından
Yeni yeniden sessizlik....
Sonrasında kendini bulma kendinle hemhal olma...
Ezanlar bir gecenin daha bittiğinden haberdar ediyorlardı...
Evde yemek piştiğinde "kokusu gitmiştir" deyip komşuya bir kap yemek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta