eklem yerinden kırılan plastik vazolar
gibiyim sevgilim
kış düşüyor üzerimize
bu yas çiçeklerinin baygın menekşeleri sardunyaları vardı bir ara
ot ve yaban gülleri arasında
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
"Şimdi bir derin mavide akşam oluyor
Gök mavi,deniz mavi
Mor dağlar,yeşil ağaçlar,mavi
Bozuk düzen
Mavi gecelerden sesleniyorum sana
Ne opera aryaları
Ne beşinci senfonisi Beethoven'ın
Bir yalnızlık marşıdır çalınıyor uzakta
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tan yerinde unuttuk gözlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimse görmez bizi."
.
Ü.Y.Oğuzcan
.
Sevgiyle, tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta