Mavi Şiiri - Seyrani Göl

ne zaman unuttum seni?
gözlerin nasıldı, sesin nasıldı...
yoksa yalnızca bir renk miydin...
adını bilmeden mi sevdim seni?

mavi diyordum hep,
öyle çok dedim ki
bir gün aynaya baktım
ve dedim:
“ben miyim bu?”
solgun bir renge dönüşmüş bir suskunluk gibi.

şimdi adını anmak
bir dalganın denize düşüşü kadar sessiz,
görünmeyen bir çarpışma gibi
ne iz bırakıyor
ne yankı.

bilmiyorum
hangi kıyıda unuttum seni,
hangi rüzgâr aldı da götürdü sesini...
ben hâlâ aynı yerdeyim
bir çakıl taşı gibi:
ne savrulabilen
ne de batabilen.

üşüyorum.
gözlerim, her dalgada
seni arıyor, bir gölge belki
ama gelen yok.
ve yokluk,
artık senden çok
beni anlatıyor.

bana kalan,
birkaç tuz kokusu,
rengi solmuş bir akşam
ve
biraz da ben
sende unutulmuş,
kendini hatırlayamayan bir hatıra gibi.
S.GÖL