Daha uyanmamalıydık masallardan.Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan? iyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık...Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.Bir şey oldu, bir yerlerde.Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; inanmaz olduk masallara.Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi.Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.Nasıl özlüyoruz geçmişi...Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız...Çocuktuk çünkü.İnanıyorduk.Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...
Benim gözüm mayat'ta.
Hayatin eksiği var:
Hayat eksik hayatta.
Takınsam, kanat, manat;
masallar rüyaya benzer. gerçek hayatta yaşanması mümkün olmayan herşeyi masallarda yaşatırız. ve gün gelir büyürüz dertlerle çilelerle.çocuksu masallar biter. yerini anlatamayacağımız, anlatmaya utanacağımız masallar alır.
teşekkürler iclal hanım.yüzünüzden tebessüm eksik olmasın
yatmaadan önce dinlediğin masalların, sabah uyandığında gerçek olmadığını görmek ve büyüdükçe gün geçtikçe....... bunun bir daha bir daha farkına varmak..... çocukluğuma gitmeliyim birdaha geri dönmemek üzere...ve hiçbir şeyi dert edinmeden yaşamalıyım,aynı masallardaki gibi........ hiç gerçek olmayan masallar gibi
hayata dair ne varsa bu siirde dizelere dokulmus yuregine saglik
gerçekten öylemi olacak uyanacakmıyız ansızın mutlu rüyamızdan eğer öylese müyümesek mi ne nerdersin iclal adın
gerçekten öylemi olacak uyanacakmıyız ansızın mutlu rüyamızdan eğer öylese müyümesek mi ne nerdersin iclal adın
Ey masallar ülkesinin mutlu insanları
Sonu yakın bu masalın.
Ama bilin ki, alacaklıyım doğadan.
Alacağım var yağmurlardan
Dolu olup kırdılar da umutlarımı
Bir rahmet damlası bırakmadılar avuçlarıma .
Alacağım var yıldızlardan
Hançerlerini sapladılar da acımadan
Bir parça sevgi damlatmadılar yüreğime.
Alacağım var nehirlerden
Sel olup taştılar da ruhumda
Sularına attığım kötü anılarımı
Alıp götürmediler başka ülkelere.
İki elim yakanızda, on tırnağım boynunuzda
Söke, söke alacağım bütün istediklerimi
Söke, söke alacağım bütün beklediklerimi
Bu masal ülkesinde olmasa bile…
Afet KIRAT
saygılarımla efendim. inşallah her şey dilediğinizce olur.
çok güzel...
tebrik ederim anlamlı ve duygusal bir yapım başarılarınız devamı dilerim ve bekliyoruz bakın emin olun yeni şiirleriniz saygılar
şebnem örs
Neden özler ki insan??? Kendini kandırmak için uydurduğuonca yalan masalları....
hepimiz kendimiz için bazen masallar söyleriz..ne var ki sabah olunca gün gerçekleri gösterir ve işte kalp çarpıntısı iç yangınları hüküm sürmeye başlar..kar altında çıplak kalmış misali gece örtsün istersin yalnılığını ve masallar sarsın dört bir çevreni..mesela şirinler gelsin şirin baba sana nasihatler versin ve kurtarsın iksirleriyle seni başbelası yalnızlığından..ama nafile çünkü gün ağarmak üzere ....
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta