-Ece Ayhan'a,
"Bir Askeri Şairin Ölümü! " için-
1.
Sultanahmet'te sabah. İlk günışığı
uyku süpürür saçlarından çocuk
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'ah ömrüm
başta bitmeyecek kadar uzun
sonda yıldız kayması kadar kısa
masala benziyorsun'
demiştim ben de...her iki tarif de asılsızdı bence...ne masal oldum,ne de kayacak yıldız...yaşayıp gittim öylece...
şiirin beni yakaladığı hüzünle,kutluyorum sevgili Doğan...selam ile..
' Eğilirim Kalbine Yeryüzünün ' Tebrikler...
Neden bilmem, şiir bana Lermontov'un Puşkin'in ölümünden sonra yazdığı 'Şairin Ölümü'nü hatırlattı. Belki de bu çağrışım şiirin başındaki ithaftan dolayıdır. Ama kalemi kuvvetli, nitelikli bir şair ve şiirle buluştuğumuz kesin...
Tebriklerimle...
günün şiirine şairine kocaman tebrikler
Bir kalıba uyduruyum diye zorlanmadan yazılan güzel bir şiir. Duygular güzel dile gelmiş. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta