Masal Şiiri - Yılmaz Örmeci

MASAL: Genellikle yazarı bilinmeyen, anonim özellikler taşıyan, olağanüstü durumların ve olayların anlatıldığı ve masaldaki kahramanların hep kazandığı, sonu mutlu biten, eğitici öykülerdir. Türk ve Dünya Edebiyat literatürünün en eski sanat dallarından biridir. Döşeme, serim, düğüm, çözüm ve dilek bölümlerinden oluşurlar. Küçük çocuklara hoş vakit geçirmek veya uyutmak için ezbere okunurlar. Son yıllarda birçok yazar masal yazmaya başlamış, masalsı ögelerle roman, tiyatro, film ve dizi çalışmaları yapılmıştır. Türk Masallarının çoğu "Bir varmış, bir yokmuş" ya da "Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde" gibi ifadelerle başlar. Bunlara tekerleme ya da döşeme denir. Türk masallarının sonunda dilek bölümü vardır ve "Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine" Şeklinde biter. Kral veya Padişah, Prens veya Şehzade, Prenses, peri kızı, cadı veya büyücü, üvey kardeş, üvey anne, dev, ejderha, saray, Kafdağı gibi ögeler sıkça kullanılırlar. Masallarda zaman belirsizdir ve –miş’li geçmiş zaman kipi kullanılır. Mutlaka bir eğitim amacı saklıdır; genellikle iyilik-kötülük, doğruluk-haksızlık, zenginlik-fakirlik, adalet-zulüm, alçakgönüllülük-kibir ve benzeri gibi zıt durumların temsilcisi olan kişilerin mücadelelerinden söz edilir. Masallarda yer ve zaman kavramları da genellikle belirsizdir. Mekan adı olarak Hint, Yemen, Kaf Dağı, Çin, Bağdat, Şam geçer. Türk masalları üzerinde ilk derleme çalışmaları yapan Ziya Gökalp’tir. Pertev Naili Boratav, Eflatun Cem Güney ve Tahir Alangu da derleme ve yazın çalışmaları yapmışlardır. En büyük ve en eski Türk masalcı Dede Korkut, en önemli masal kahramanı Keloğlan olarak bilinir. Dünyada masal denince ilk akla gelenler Avrupa’da Andersen, Ezop, La Fontaine (hayvan masalları, fabl) , Grimm Kardeşler, İran ve Arap ülkelerinde ise Binbir Gece Masallarıdır. Masal Hindistan ve Çin’de de yaygındır. (Çeşitli kaynaklardan derlemedir.)