Akıldan bir zahmet alıp sesine uzandım,
Avluda ağrılı zamanların somurtkan mavisi…
Sen rüzgarın beline kuşaklar bakardın,
Ben kuştan aklar alıp, rüzgara…
En çok mahallemin çıngıraklı taşlarına yanardım,
O sırtı dökük kerpiç evler hüznüyle
Çünkü anılar öldü-masada ‘la’ sesleri-
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.