Akşam altı onbeş vapuru,
Martılara simit atan adam karşımda.
Aslında atıığı, dertleriydi;
Gün boyu edindiği yorgunluğuydu.
Aradığı;
Hayat karmaşası içinde bulamadığı,
Ekmek kavgasında kaybettiği tebessümü.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
