9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ciltli bir kimlik sundu, biri bana,
Hiçbir bedel istemeden,
Dedi, artık karmaşaya kapılmana, lüzum yok,
Geceler boyu, kelime avlama,
Boş yere, adını fısıldama duvarlara,
Ben dedi, önce matbaayla konuştum,
Bundan böyle, senin ismin manşet.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta