Manasında Kaldım Şiiri - Seyrani Göl

Baktıkça deryalara daldığım gözlerin
Esareti mi olur?
Oysa ben onların manasında tutsak kaldım.

Sana kara sevdamı anlatan türküler söylesem de,
Zihnime taktığın kelepçeler
Zindanlarda boğar beni.
"Gel, bu zindanlardan kurtar beni!" desem
Gelir misin?

Kapanmaz yaralar açtın gülüşlerinle,
Her tebessümde biraz daha eksildim.
Bir umutla baktım her seherde yola,
Ama sen rüzgâra benzer geçip gittin.

Susuyorum, çünkü her kelime sen,
Her harf bir hüzünle titriyor içimde.
Çözülsen bile kelepçeler zihnimde,
Kalbim hâlâ senin mahpushanende.

Kaç gece adını sayıklarken uykusuz,
Yastığa gözyaşı değil, içimi döktüm.
Her “gel” deyişin hayal, her gidişin hakikat,
Bir senden, bir kendimden geçtim de çöktüm.
S.GÖL