Malazgirt Mirası Şiiri - Mücahit Kurnaz

Tekbir sesleriyle bir fırtına koptu
Bir parlak çıranın titrek ışığı bitti
Bozkurtlar ordusu ovayı bir an yuttu
Tarihin kalbinde o gün ıslıklı bir oktu

Bir yanda "Dönmek yok!" diyen keskin kılıçlar var
Bir yanda göklerde Kızılelma, kılıçlar da hilâl taç
Bir yanda gürleyen o büyük, yiğit yürekler var
Bir yanda her şeye, umuda bile muhtaç

Dün İklim-i Rum'du, bir yabancı rüya
Bugün kanla sulanan kutlu, sıcak toprak.
Dalga dalga gelenler yurt kıldı burayı
Göğe yükselen her minare oldu bir sancak.

Ey şanlı ecdat! O gün açtığın o izden,
Yürüyor milyonlar, aynı o derin kanıyla
Bu toprak vatandır, en kutsal emanet bizde,
Kıyamete dek yaşayacak en şanlı varlığıyla!