Sükutun en izbe köşesindeyim bu aralar.
Göğsüm yaralı, yüreğim virane, dilim lal.
Maveraya binbir ahh yükselirken her nefesimde,
Ne hemhal edecek yaren ,
Ne de halimi arzedecek takaatim var.
Geceler mihrabım kırık dökük nisyanıma,
Her yıldız yorgun dilekçelerle düşer secdehanıma.
Umudum ferce selama dursa da,
Derdest hayallerimi sinemde koyacak ne yerim,
Ne de dayanacak artık gücüm var.
İçimde ki sessizliğin kıyısındayım artık.
Her nefesim hicran, her adımım gurbet.
Eyy felek bu acziyetime bir Hızır mı gerek?
Yoksa yine yalnızlığın sancağını göndere çekip,
Son nefese kadar makus talihime sarılmam mı gerek?...
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 11.7.2025 09:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!