Makber Şiiri - Refik Recep Pelit

Katre ile taşarken,Derya benim neyime,
Eçhel olan vecihim, toplarsan bir kelime,
Muhtacım senin gibi, ekber olan kerime,
İzah edemedim ki,doymak bilmez Nefsime.

Daldık dönen dünyaya bakar iken seyrine,
Menfaat üç kuruşluk,Bulduk sandık hazine,
Bilmedik kendimizi battık durduk derine,
Lahzada vakit durdu, Aklı olan yerine.

An gelir, vakit dolar, düşer herkes derdine,
Pişmanlık fayda vermez, vurur ahmak ser’ine
Arayanlar bulamaz artık yoktur Edviyye,
Girdiğinde anlarsın,başlangıcın makberde..

Makber: Mezar
Edviyye: İlaç
Ser: baş, kafa
Lahza: An, Kısa Zaman
Katre: Damla
Eçhel: Aciz
Vecih: Suret
Ekber: Ulvi,Yüce,Allah