Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

Gittim mahkemeye arzuhal için
Bey dedi boynunu büktü yürüdü
Bir küfür yedi ki oldu o biçim
Şey dedi boynunu büktü yürüdü

Çekti topukları kahveye vardı

Bir elinde kadeh var nerden gelirsin canım
İçip de ağlamayı derman bilirsin canım
Dünya fani bahçedir bir gün ölürsün canım

Adam olamadın gitti zevzek
Beni bilemedin gitti zevzek

Türkümü yaktı yıktılar
Bizim elde birkaç zilli
Ne erkektir ne dişidir
Bizim elde birkaç zilli

Sırası gelir yorumcu

Yürü bre yürü inkâr ovası
Düzlerine çadır kurulur bir gün.
Sivri sivri giden kara höyükler
İçi deşilir de yarılır bir gün.

Buluttan gelmedi Bektaş'i Veli

Gücenme ey yarım softa
Avareyim de avare.
Vallah billah yemin ettim
Yönümü dönmem duvara.

Ben insana gavur demem

Ben gelirken beyaz karlar yağmıştı
Düz ovayı kara duman boğmuştu
Rahat olanlara güneş doğmuştu
Hasret ile iki gözü dolan var

Çok azaldı kızılırmak ceyhanlar

Bahar gelir lale sümbül açınca
Boz bulanır eğri söker yaylalar
Bizim eller Binboğa'ya göçünce
Bostan bellerine çöker yaylalar

Bocer'in düzlüğü İncin ovası

Yağmurlar dağlara yağar
Yazık yazık yazık yazık...
Kuru toprak sular arar
Yazık yazık yazık...

Yiğit eşkiya edilir

Her yanı barut kokuyor
Yazık oldu dünyamıza
Suları zehir akıyor
Yazık oldu dünyamıza
Yazık yazık yazık dünyaya

Doğudan batıya bir ses yükselir
Yiğitler yiğitler bizim yiğitler
Gavur dağlarından Dadallar gelir
Yiğitler yiğitler bizim yiğitler

Yiğitler yiğitler bizim yiğitler