Ben seni ne zaman dinlesem ham bir buğday tarlası birden yetişiyor, başağını eğiyor sola..
Gün batıyor dağların kalbine, yayla kederi çöküyor yüzüme, çizgiler derinleşiyor.
Yerini bulamadığım o yarayı sağaltma telaşından kurtuluyorum.
Ne zaman değse sesindeki keder kalbime, çiğnenerek hayat bulmuş bir patikaya dönüşüyorum.
Acısını saklamak için yüzüne çektiği çiçekli yazmadan dökülüyorum annemin omzuna..
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta