Gökyüzünün kollarında büyürdü güneş çiçeğim,
Yürek dolusu sevgiyle açardı her sabah.
Yola düşen tohum, umutla yeşerirdi köklerim,
Benzemezdi hiçbir çiçeğe, özgürdü benim güneşim.
Gurbette yalnızlık, yüreklerde kara bir düğüm,
Dillerde yankılanır hüzün dolu nağmeler.
Yitik bir yıldız gibi gözlerde izi sürülen,
Uzak diyarlarda savrulan özlem rüzgârı.
Güzel Ayşem, gözlerin yıldız gibi parlar,
Gülüşün bahar çiçeklerine can katar.
Kalbim seninle her an coşkulu atar,
Sevgim sana deryalara sığmaz, yar.
Sana olan aşkım ebediyen sürecek,
Ay doğar yüreğime, usulca iner,
Yaralı bulutlar göğsümde döner.
Gecenin koynunda sessizce yanar,
Bir eski sevdayla gönlüm küser de,
Elveda dostum, aşkın yüreğimde sönmüş,
Gönlümde umutlar, solgun ve dökülmüş.
Yalnızlık sarılmış, içimde hüzünle,
Gözlerimde yaşlar, düşer ince ince.
Geceler uzun gelir, sensizliğinle yalnız,
Gökyüzü mavisine boyanmış yüreğim,
Düşlerimden süzülen umutlarla dolu.
Yaşamın içinde kaybolmuş bir çiçek,
Gözlerinde açan sevgiyle solu.
Gönlümde açan bir çiçek gibisin sen,
Rengarenk yapraklarınla beni cezbettin.
Sonsuz bir sevda bahçesine götürdün,
Ama kör oldum, senin oyununu anlayamadım.
Bir yaz akşamı, güneş sarardı sazlarını,
Dallara sırılsıklam bir yağmur düştü ansızın.
Çocukluğumun sokaklarındayım yeniden,
Sokak lambalarında kopup giden bir rüyadayım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!