Deli gönül istedi özgürlüğü,
Kuş gibi uçmak, rüzgârlarla özdeşleşmek.
Yollara düşmek, hayatın macerasında,
Sevdaları kucaklamak, sınırları aşmak.
Deli gönül istedi, her anı dolu dolu yaşamak.
Bir deli kanlılık, içimde yanan
bir ateş,
Korkususca ilerler, hiç durmaz,
hiç düşlemez.
Heyacanın kızıl rengi dolaşır
damarlarımda,
Doğanın kucağında, denizin
mavisi
Bir macera başlar, yelken açar
rüzgar
Gökyüzüyle buluşur, martılarla
Derdimin devası aradım felekten,
Gönül yıktı yıllardır bu aşk ateş.
Gam çekti ruhum, yıkıldı kalbim yine,
Gönlüm yazdı bu mısralar dert içinde.
Gözlerimden süzülen yaşlar,
tuzlu damlalarla karışan
acılarımın izlerini taşırken,
Kalbimdeki derin duygu,
ağırlığıyla ruhumu sarıp
Gözlerinde umutla yanan alevler,
Elleriyle dokunur özgürlüğün düşlerine,
Bir sabah uyanacak halk, yıkacak zincirleri,
Karanlığın sonu, doğan güneşin ışığında.
Dikensiz gül, solgun yapraklar düşmüş,
Zamanın yükü sırtına binmiş, üzgün.
Gönüldeki sevda, bir yara açmış,
Suskunluğu giymiş, hayata düşmüş.
İçimden çıkanı diyemiyorum sevgili,
Sözcükler sarhoş, dilim çaresiz, yetersiz.
Gözlerimdeki hepsi anlatsa da susuyor,
Duygular düğümleniyor, boğazıma düşüyor.
Doğanın güzellikleriyle dolu bir kıpıda,
Gökyüzünde sallanır bulutların beyazı.
Rüzgarın şarkısını dinler çimenler huzurla,
Kelebekler süzülür rengarenk açan çiçeklerde.
Rüzgar, ağaçların yapraklarında,
şarkılar fısıldar, özlemle dolu.
Bir su damlası, kayaların dilinden,
düşlerimi kırar, tazeler yarımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!