Bir sabah güneşi gibi doğdun,
dünyamı aydınlatan sıcaklıkla,
bir çiçek gibi açıldın kalbimde,
her bir yaprağında sevdanın özleri.
Bir gün bir çocuk sordu,
Gökyüzü neden mavi?
Baktım, düşündüm derin derin,
Bir yanım cevap aradı,
Anılar dolup taştı gözlerimde,
Geçmişin izleri hâlâ tazedir,
Erbil'in sokaklarında, umut ve sevda,
Yüreğimde derin bir yara gibidir.
Yıllar geçti, değişti dünya, biz de,
Kuşlar kanat çırpar;rüzgar
esinti;
Dallarda hışırtı; doğa uyanır:
Yaz güneşi ışıldar, gökyüzü
mavi;
Kalbim coşar; içimdeki sevinç
Eskiden vulkandım,
İçimde yanardın,sen,
Kül oldum şimdi,
dağıldım rüzgara,
avuç avuç savruldum.
Bir zamanlar çocuklar gibi
oynardık birlikte,
Güneşin altında neşeyle
gülüşürdük her gece.
Yollar ayrı düştü, hayatlarımız
Dışarıda rüzgar, eski bir şarkı mırıldanır,
Gözlerimde eski günlerin hatırası.
Bir zamanlar el eleydik, umut doluyduk,
Şimdi ise sadece sessizliğin yankısı.
Yıldızlar parlar geceye inatla,
İnsanlık türünde hayat
belirgin,
Düşler, ve umutlarla süslü
sefer,
Yürek yaralarını sarar sevgin,
Özgürce yaşamak dileğimdir
Gökyüzünde süzülen bulutlar gibiyiz
Özgürce dolaşırız düşlerimizin peşinde
Kalbimizde ateş, umutla dolu
Hayata sarılırız kollarımızı açarak
Karanlık düştüğünde, sessizlik
beni sardı.
Ay ışığı hafifçe sızarken
gökyüzünden,
Yıldızlar parıldarken,büyülü
bir an yaşadım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!