Bir bayan yazardır Adalet,
Yaşar İstanbul şehrinde…
Mülk Kâhta’nın bir köyü,
Kerpiç evleri sararmış yokluktan…
Karadeniz’de horon teper Temel…
Daha hızlıdır balıktan…
Yüreğine göm acımı,
Ağıt yakma cesedime…
Çağır gelsin dört bacımı,
Ağıt yakma cesedime…
Yanmış beden kopmuş başım,
Beyinler,
Ah beyinler!
Egoya kilitlenmiş,
Haramda bitlenmiş,
Erdemsiz beyinler…
Babasında yok terbiye,
Anasından kaç geriye,
O çocuğa kızman niye,
Öğretmenim öğretmenim…
Başköşede evde yalan,
Toprağımı üvey evlat görenler,
Adıyaman gül kokulu şehirdir…
Saf başına kirli çorap örenler,
Gün kanatsız gamlı gece zehirdir…
Dağdır yokluk çöker güzel fertlere,
Hüzün düşmüş yine Kâhta düzüne,
Yetim lokmasını çakallar almış…
Kör olası felek gülmez yüzüne,
Yaz bahara hasret hazanda kalmış…
Babadan mirastır yokluk omuzda,
Bitmez senin hiç efkârın,
Ağla gönül ağla gönül…
Sılan nerde hani yârin?
Ağla gönül ağla gönül…
Felek sardı dört bir yanın,
İçinde sevdiğim yiğit yatıyor,
Yıkıl Adıyaman mahpushanesi…
Dertli dertli nice yürek atıyor,
Yıkıl Adıyaman mahpushanesi…
Bilmezdim,
İhanet çeşmesinden,
Yudum yudum içtiğini…
Bilmezdim,
Nedamet köşesinden,
Hüzün deryasına saldın canımı,
Gurbet ellerinde şeker bayramı…
Soldurdun benzimi çaldın kanımı,
Gurbet ellerinde şeker bayramı…
Peder yolum bekler kellifellidir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!