Mahmur Melalinde Tan Vaktinin

Sevgiliiim sevgiliiim
Sevgilim,
Bilmiyorsan
Emin değilsen ordan burdan uzaktan öteden maddeden ve manadan
Durmaksızın oyulup derinlelen düşüncelerde kıvranır döner
Yapar bozar
Kurar dağıtır
Ekler uzatırsın ucu bucağı varılıp bulunmaz belirsizliklerin tahmin raporu yürüten eksik noksanlarını
Bildiğindeyse yıpratan kalabalıklardan güç bela karşı kıyısındasın artık hayatın zamanın dünyanın
Ve kendine ne işler çevirdiği belirsiz
Estetikten müebbete mahkum her şeyin
Sevgilim
Sevgilim,
Hani yavaş yavaş ortalık aydınlanıp ışırken
Tan ağarır
Şafaklar sökülür
Karanlığa gömüldüğü yerlerden usus usul dünyaya geri döner
Işıklar söner camdan direkten
Belirginleşirken ağaçlar yollar sokaklar evler dağlar yamaçlar yeniden
Biraz da senin benim payına düşer şehrin gün yüzüne çıkan pusulası kayıp mahmur melali
Ve tan vaktindeki seherin serin yelleri
Bildiğin anladığın yerdeyim malum
Orası dikenli gül burası şeyda şakrak hazin hüzün plakçı bülbül
Kapanmamış yaralara sancıdan sızıdan feryat tutuşturup yakarak
Dğkkan kapanmadı daha güneşin teras katında temmuz
Temmuzun toprağında dolu dizgin deniz esintisi
Öyle de bir delirmiş ki
Sanki kızmış öflelenmiş her dalga mıyıdan kıyıya çalkalanıp sürükleniyor
O arada gödesi yanık bir simsiyah kütük
Orman yangınlarından ölüsünü zar zor kurtarmış
Kabaran dinmez uslanmaz kızgınlığının öfkesini deniz böylece dışa vurup
Dünyayı katleden insanlık dışı yaratıklara sayıyor veriyor veriştiriyor
Sövüyor,
Veriştiriyor kahrediyor,
Sayıp sövdükçe de eskisinden bin beterlere köpürüp kükrüyor deniz İkindiyi akşama bağlayan temmuzun
Saat beş beş buçuk gibisi
Ve penceresi yaz esintilerine açık rüzgarın estiği köşe bucaklarda sevgili bekler gibi
Deli doluluğuma yaslanmış
Şekerparede huzur demleyen kaysı vakti
Sevgilim yemin içmeye ne luzum, bizi aşka yar diyar eden
Kavun keserek biz bize temmuzla
Seyri sefaların yaz düşlerini yorup yol vermiş huzuru gerçeğe ,
…deli dolu devranlar sürmekteyim

Temmuz/25

….