Ruh varken maddecilik…
Yoz ve kara cahillik…
Gericilik, yobazlık…
Mantıktan nasipsizlik…
Gâfil madde var diyor,
Ruhu inkâr ediyor…
Bugün yaşamalıyım,
Yarın ben yokum diyor…
İlmin sonsuzluğunda,
Zamanın boyutunda,
Ruh gibi maddelerin,
Varlığını bilmiyor…
Sonsuz kavramındaki,
Maddenin eridiği,
Sonlu kavramındaysa,
Döndüğünü bilmiyor…
Kendisine ne derse,
Neyi inkâr ederse,
ALLÂH (c. c.) ’ın hesabını,
Soracağını bilmiyor…
Bâtıl akıllanmıyor,
Maddeye yaslanıyor,
Hem sabrı kaldırıyor,
Hem Hakk’a saldırıyor…
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 11.6.2011 16:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!