Mektubunda sormuşsun;
“Nasılsın? Oralar da ne var, ne yok” diye.
Onca yıldan sonra yazmışsın; yine de sağ ol.
Yıllar var ki ne bir mektup yazdım,
Ne de vefa sunan bir mektup aldım.
Bu mektubundan sonra,
Geçmiş günler hatırına
Eski semtinize, mahallenize uğradım.
Hani içinde sabah – akşam oynadığımız
Bahçeli o ev vardı ya, şimdiler de yok.
Arsasında kocaman bir apartman, var,
Zorlanarak saydım, tam yirmi katlı,
Gök yüzünün maviliğini tırmalayan.
Hani banklarına oturduğumuz
O güzelim park vardı ya; şimdiler de yok.
Biliyorum sen yine de soracaksın; “ne oldu” diye,
Sormasan daha iyi dost rüğzgarım! ...
Bir bölümünde on katlı aveme’nin,
Diğer yarısında da dört minareli bir caminin
Yükseldiğini nasıl anlatabilirim ben sana.
Hani yol boyunca sıralı, göklere uzanan,
Anadolu kavaklarımız vardı,
Her rüzgar esişinde parlak yaprakları ipildeyen
Ve de tüm insanları selamlayan kavaklarımız! ...
Şimdilerde hiç birisi yok, kıyıma kurban olmuşlar.
O yüzden isyanlarda meltemler, rüzgarlar
Tüm füsunkarlıklar bitip tükendi,
Sen ve senin vefasızlığın gibi
Deli rügarların füsunkar gülü! ...
Bizim buralara uğramaz oldular.
Senin gibi.
.
Kemal PolatKayıt Tarihi : 8.6.2014 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlığı da yaşatamadı
Hiç bir değerin kıymetini bilemedi
Hırs ve ihtiras erozyona uğrattı beyinleri
Sanırım bakire kalan sadece köylerimiz kaldı
O'da imkansızlık ve itilmişlikten olsa gerek
En derin saygı ve hürmet ile! ....
Mazide yolculuk yapmamı sağladınız. Yüreğinize sağlık.
Sevgiler, saygılar, selamlar...
O güzelim park vardı ya; şimdiler de yok.
Biliyorum sen yine de soracaksın; “ne oldu” diye,
'Sormasan daha iyi dost rüğzgarım! ...
Bir bölümünde on katlı aveme’nin,
Diğer yarısında da dört minareli bir caminin
Yükseldiğini nasıl anlatabilirim ben sana.'
Anlatması zor olacak torunlarımıza, geçmişi geçmişteki huzuru;dostlukları, komşulukları anlatsak da inanmayacaklar.
Allah sonunu hayır etsin, tek sebebin paraya, lükse; tüketime aşırı düşkünlük olduğunu düşünüyorum. Kanaat diye bir şey kalmadı.Kimse bütçesine bakmadan zengine özenip düğün yapıp borçlanmanın mutluluk getirmeyeceğinin farkında değil. Tebrik ederim nostalji yaratan bu güzel şiirinizdeki gerçekler de zarif bir uyarı olmuş. Baki selamlarım ve sevgilerimle nice şiirlere...
Kaleminize sağlık sayın Kemal Polat...
TÜM YORUMLAR (5)