Loş Zamanlar Şiiri - Kemal Sümer

Çılgın bir çiçek gibiyim seninle
aynı dağbaşında açan
Ne anlamak mümkün varlığımı
Ne soluşumu böyle erkenden.
-
Bazen bir kişi için döner dünya
Bazen bir kişi için doğar güneş
Bir kişi için katlanılır bazen yaşama
Ve bir kişi sevilir yalnızca bazen.
-
Yanlış bir rüzgargülü olmalıyım ben
Senden yana dönüyor çünkü
Her rüzgarda ibrem.
-
Bir gülüşte saklı olan nedir
Sevgi dolu bir bakışta ya da
Saklı olan ne var içimizde.

Bir dokunuşta saklı olan nedir
Bir öpüşte ya da
Saklı olan bir şey var içimizde.
-
Bir bahara adanmış
Yağmurlar gibiydi.
Farkına varamamıştık
Gözyaşlarımızın
Zaman saklamıştı sanki
Anlamları
Uzattığımızda ellerimizi
Başka biriydik
Çoktan dönmüştü mevsimler.
-
Bir gölge ustasıyım artık
Her gece seni düşürmekten
Karanlık duvarlarıma
Bir düş ustasıyım
Gerçekleşmez birliktelikler
Yaratmaktan yana
Belalı uykularda
Yalnızlık ustasıyım
Küçülerek yaşıyorum şimdi
Varlığınla bölündüğüm her parçada.
-
Anlamsız hüzünler taşıdık
Yıkılmış mezar taşları gibi
İzini sürdük solgun gülüşlerde
Sanal mutlulukların.
-
Yoluna çıkacağım
İçten içe seveceksin beni
Bu senin gerçeğin olacak

Düşüne gireceğim
Anlayacaksın sevdiğini
Bu senin gerçeğin olacak

Yanında başka biriyle
Uyanacaksın bir sabah
Yaşam
İşte böyle bir şey diyeceksin
Bu senin yanılgın olacak.
-
Keskin bir bıçak gibi
Böler zamanı sözler
Ve hep yanlış vakitleri gösterir
İtiraf saatleri
Çalmadan kaçırır uykuları.
-
Birbirini ezerek geçiyor
Çığlık çığlığa kıyametler
Ölüyorum, doğuyorum
Doğuyorum, ölüyorum
Kıyametler tarihi takvimim.
-
Kalmak zordur gitmekten
Unutmak sevmekten
Birlikte olmak ayrılıktan zordur.

Bahar zordur kıştan
Şeftali ağacı çamdan
Yaşam ölümden zordur.
-
Yalnızsın sen küçüğüm
Ağaçlar gibi
Denizler ortasında kalmış
Adacıklar gibi yalnız.
İnsanlar hep yalnızdır küçüğüm
Ne sözcükler ne duygular
Ne de bedeni bir başkasının
Yok edemez yalnızlığı.Üzülecvek bir şey yok yine de
Meyve vermediği görülmemiştir
Hiçbir ağacın
Yalnızlıktan ötürü.
Ortasında denizin
Yitip gidecek gibi duran adacık
Kim bilir
Gün gelir mekan olur birine.
Sözün kısası küçüğüm
Güzeldir yalnızlık bile
Öğrendikçe katlanmayı yaşama.
-
Daha iyi çıkıyor ortaya
Her geçen gün
Yerine oturan toprak gibi
Yetmeyecek ömrüm ne yazık
Bu aşkı karşılamaya.
-
İpucu vermiyordu sevgiye dair
Yapraklarını dökmüş
Papatyalar gibi
Başka biriydi sanki gülüşü.

Kapıda bekletmeye gelmez
Kırılgan bir misafirdir aşk.
-
Hep aynı aldanış bu
Hep aynı tükeniş
Yorgunuz yürümekten
Kendimize ait olmayan yollarda
Acıtmakta içimizi
Tıkanmış bir damar gibi
Tıkanmış hayatlarımız.
-
O kadar güzeldi ki
Önemsiz kılıyordu
Geri kalanını yaşamın
Her şeyi yeniden düşünmeliydi
Bağışlanmış bir hayatı yaşarcasına.
-
Kapkara bulutlarım günlerce yağdılar
İçime düşürdüm güz yapraklarını
Biliyorum ölümcül her şey
Ölümü seviyorum
Seni sevdiğim gibi.
-
Nefret
Yüz elli bıçak darbesi
Geçmişin muhasebesi
Nefret
Yüreklere yağan kurum
Anıların derinleştiği uçurum
Nefret
Aşkın karanlık yüzü
Baharı yitirilmiş yolculukların güzü.
-
Karar verdim bu gece
anıları öldürmeye
Ne yüzler
Ne dokunuşlar kalacak geriye
Belli ki
Böyle sonlanmayacak bu hikaye
Varmıyor yine de dilim
Öldürürken öleceğimi söylemeye.
-
Karşılık beklemedi
Ölüm gibi
Karanlık ve derindi
Ayrıldık buluşmak üzere
Sonsuza ayarlayıp saatleri.
-
Karışmış yatağımda birbirine
Kadın kokuları
Zamanlar
Umutlar, düşler

Yatağıma karışmışım ben.
-
Giydirmişler üstümüze
Bir deli gömleği gibi zamanı
Sıkışıp kalmışız
Varolmakla yokolmak arasında
aşkımız da ondan
Nefretimiz de.
-
Belleğini yitirdi ayaklarım
Silindi sanki bastığım yerler
Kaç aldanışa dayanır bir yürek
Hangi ağacın meyvesidir umut.

Nedenini unuttum varoluşumun
Belki de hiç bilmemiştim
Düşlere terk ettim sahneyi
Yalanlara teslim ettim kılıcımı.

Böyle geçip gidecek bu hayat
Nerede görülmüş
Geriye döndüğü saatlerin
Bir sevgilinin hayaliyle bitecek her şey.
-
Cinnet tarlalarında
Aradık birbirimizin
Ayak izlerini
Herkes kendi cehenneminde
Yanıyordu
Bulamadık.
-
Geçmişe saldık ışıklarımızı
Çoktan yitmiş yıldızlar gibi
Sürükledi yine de aydınlığımız
Zaman yeşertir çiçekleri.
-
Duygu hamalıyım ben
Şiirler taşırım ipek heybemde
Yalanlar söylerim
Gözlerinin içine baka baka gerçeğe
Rüzgarlar estiririm
İlk beni uçuran
Güneşler doğururum
İlk beni yakan
Zamanlar yaratırım
İlk beni yok eden.
-
Sığ sulara sığamam
Derinlere götür beni
Boğulmak pahasına.
-
Buraya kadar bu iş
Seninle kapattım defteri
Gitsin artık isterse hayat
Gittiği yere kadar.
-
Hep daha fazlasını istemek
Ve elde edememektir aşk.