Lodos estiği zaman hep maziye giderim
Henüz gençtik o zaman sevda yüreğimizde
Altın rengi saçların uçuşurdu rüzgârda
Bana doğru koşarken papatyalar elinde
Sarılırdık hasretle bakışırdık göz göze
Çiçeğini verince sarmaş dolaş yürürdük
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bilirim o rüzgârı. Yaman eser estiğinde. Hiç unutamaz maziyi insan. Şiiri beğendim. Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta