Leyla'm Benim Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Leyla'm
Seraplarımı gerçek kılan,
Sahralardaki cennetim benim.
İçime serinlik bahşeden,
nilüfer kokulu kevserim benim.
İç bataklığımda yeşerttiğim
Yarınlara beslediğim umudum benim.
Butün herkesten gizlediğim,
Gözlerden ırak sığınağım benim.
Leyla'm benim..

Göçmen kuşlar kokunu getirdiler bana
Kadifeden yumuşak sesini taşıdılar..
Herhalde kanatlarına dokunmuşsun ki
Hepsi sarhoş sarhoş uçmaktalar..
Sahi, ne fısıldadın kulaklarına
Hangi sırrının namelerini fısıldadın ki
Terk etmeye kalkıştılar cihanı
Ve Ay'a doğru yola koyuldular.

Ay demişken;
Bugün ayın on dördü, dolunay çıkacak.
Göz kamaştıran güzelliğiyle,
Yine sönük kalacak mazharında
Mahzun mahzun bekleyecek Güneş'i
Benim onca kederimle,
Beklediğim gibi seni

Görenler haber veriyorlar senden.
Hani..
Malum ben göremedim ya henüz seni
Alnına düşen saçlarını tarayamadım ya gözlerimle
Duymadan âşığı olduğum sesine dokunamadım ya
Arafa sürükleyen kara delik gibi gözlerine...

Gözlerin diyordum...
Ve bir anda kesildi nefesim.
Galiba günahlarım takıldı boğazıma.
Benim ki de laf işte,
İnsan sevince dili tutulurmuş ya
Benim ki de o hesap.
Tutulan dilimin kelâmını dillendiriyor kalbim
Yoksa, nasıl göreceğim ki seni.
Bugün karşıma çıkacak olsan,
Nasıl bakacağım ki gözlerine...
Sağ yanağındaki benine nasıl dokunacağım
Karşında dizlerimin üzerinde nasıl duracağım...
Görenler, kalamıyorlarmış dizleri üzerinde
Öyle bir yansıtıyormuşsun ki Güneşin şuasını
Ay'ı kıskandırıyormuş hâlenin parıltısı
Güneş'i şımartıyormuş..
Ve gözleri ihtiyarsız kapatıyormuş gözyaşları..

Ben mi?!
Ben her zamanki gibi işte
Yapayalnız ve çaresiz
Karanlıklar ülkemin işe yaramaz prensiyim
Kendi sarayımın kuyusunu kazıyorum
Ve gediklerden bir kaçış bakıyorum.
Belki de firarı bahane edip,
Sokak sokak seni arıyorum.

Dolunay belirmeye başladı semada
Mağrur bir prenses gibi sergiliyor kendini
Serzeminde kendisine yer arıyor gibi
Kuşların kadife kanatlarıysa,
Dizginliyor mehtabının ışıltısını
Kadife demişken;
Hep kalacak mı o koku kanatlarında,
Bir nazarınla toprak, altın oluverir mi gerçekten?
Bana da dokunsan, güzelleşebilir miyim?
Mesela ne bileyim..
Yanına yakışabilir miyim?

Çok menfaatçiyim biliyorum
Ne yapayım elimde değil,
Has olan güzellik olsa da
Çirkinin elinden ne gelir..
Suretime aldırış etmemeyi öğrendim
Çirkinlerin de sevmeye hakkı var diyorum.
Geceleri uzaklaşıp kendimden,
Fütursuzca dua ediyorum.
Her fırsatta Allah'tan,
Yalnız seni diliyorum.

Sahi, istiyorum ya seni Allah'tan
Haberi geliyor mu sana?
Feryadım göklere tesir koyuyor mu?
Sevdamı sağır sultan biliyor mu?
Peki, ya sen biliyor musun?
Yüzdeki kirimi gördüğün gibi,
Hissedebiliyor musun sevdamı da?.
Okyanuslar haberdar mı, bataklıklar ne çekiyor?
Leyla haberdar mı, çölde Mecnunlar ölüyor..

Ben de sana geri yollayacaktım Hüdhüd'ü
Ama..
Evet Hüdhüd..
İsim taktım simurguma
Haddim değim, biliyorum ama
Sonuçta haberini, o getirdi bana.

Ne mi oldu?
Ne olacak dokunmaya kıyamadım işte
Fısıltımın kokusundan korktum galiba
İçim bu denli kokuşmuşken,
Çamurlar paçalarıma yuva kurmuşken
Sedama karışacak kokudan..
Ve sana rahatsızlık vermekten korktum.
Belki de;
Hüdhüd her kanat çırptığında duyduğum
Kevser kokunu kaybetmekten...

Bende bu mısraları yazdım sana
İçimden geldiği gibi, düşünmeden
Ahengine ve şekline zerre önem vermeden
Ne kaybederim ki?.
Benim dünyamdan daha karanlık olamaz şu yazdıklarım..
Bu yüzden tek kurşunumu boşa harcasam da
Kaybettim sayılmaz,
Avucumda olmayan şansı.

Aydınlık bir gecede
Dingin bir nehir bulacağım
Yine dolunay olacak ufukta
Suda mehtabın yansıması olacak
Her damlası hüzün kokacak buram buram
Ve son kez okuyacağım şiirimi
Ne nehir duyacak sesimi ne de Ay
Akıtacağım yaşlarla bu şiiri tamamlayacak,
Bir gün kıyına ulaşacağına inanarak,
Nehre hürmetle atacağım
Bu sayede bir de
Ay'ın gönlünü alacağım..