Her gün batımında, eksilirken ömrüm günleri,
Hüzünlü sonbaharda çaresizce düşen,
Sarı yapraklar gibiyim.
Rüzgârgülünün döndüğü balkonda
Seni ve şen kahkahalar yayılan yüzünü,
Görmeyince kalbim tekliyor.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Alışamadım annemsiz kalmaya,
İnanamadım dönüşü olmayan gidiş olduğuna,
Yüreğimdeki baharlar döndü hep kışa,
Ama anladım ki
Gerçek dost bulmak zormuş senin gibi bu dünyada...
Canım Ümran teyzem, iyi ki varsın...İyi ki senin gibi bir candost bıraktı annem bize...Seni çok seviyoruz...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta